فرهنگ مشارکت و رضایت زناشویی در بین زنان

مهم ترین رکن سلامت افراد خانواده، رضایت زناشویی است و جامعه سالم نیز از پیوندهای آگاهانه و ارتباطات سالم و بالنده افراد خانواده شکل می گیرد. این پژوهش با هدف مطالعه نقش آگاهی حقوقی و فرهنگ مشارکت در رضایت زناشویی زنان متأهل با روش پیمایش در شهرکاشان به انجام رسیده است. ابزارسنجش مفاهیم موجود در تحقیق، مقیاس رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه محقّق ساخته فرهنگ مشارکت در تصمیم گیری خانوادگی، احساس مسئولیت و تعلق خانوادگی وآگاهی حقوقی بوده است. اعتبار تحقیق از نوع صوری و روایی مقیاس ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفته است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل زنان متأهل نقاط شهری کاشان است که تعداد آن ها براساس سرشماری سال 1385، 69929 نفر بوده است. حجم نمونه براساس فرمول نمونه گیری کوکران 381 نفر تعیین شده است.  نتایج پژوهش نشان می دهد که احساس تعلق خانوادگی و همچنین مشارکت در تصمیم گیری های خانوادگی نقش مؤثری در افزایش رضایت زناشویی دارند. نتایج رگرسیون نیز بیانگر این است که رضایت زناشویی به ترتیب تحت تأثیر متغیرهای مشارکت در تصمیم گیری خانوادگی (031/0beta:)، احساس تعلق خانوادگی(031/0beta:) و احساس مسئولیت خانوادگی (15/0-beta:) است و در مجموع این متغیرها توانسته اند 18 درصد از واریانس رضایت زناشویی را تبیین کنند(18: r2). در مدل تحلیل مسیر بیشترین تأثیر مستقیم بر رضایت زناشویی را مشارکت در تصمیم گیری های خانوادگی و بیشترین تأثیر غیرمستقیم را احساس مسئولیت خانوادگی داشته است.